- υιάφιον
- τὸ, Α(με θωπευτική σημ.) υποκορ. τού υἱός*.[ΕΤΥΜΟΛ. < υἱός + υποκορ. κατάλ. -άφιον (πρβλ. ξυρ-άφιον)].
Dictionary of Greek. 2013.
υιάφιον
Look at other dictionaries:
υιός — ο / υἱός, ΝΜΑ, και άχρηστος τ. υἱεύς, και βοιωτ. τ. ὑειός, και λακων. τ. υἱύς, και ὑός, και ὑύς, και Fhιός και συνηρ. τ. ὕς, Α (λόγιος τ.) 1. το αρσενικό παιδί, ο γιος (α. «θετός υιός» β. «Ἕκτορ, υἱὲ Πριάμοιο», Ομ. Ιλ.) 2. φρ. α) εκκλ. «ο υιός… … Dictionary of Greek
